Türkiye'nin gönlünü fethetmişlerdi, o anları anlattılar

Kocaeli’nin Derince ilçesinde öğrencilerinin yönlendirmesiyle basketbol atan ve görüntüleri sosyal medyada hızla yayılan görme engelli öğretmen o anları anlattı. Dilek Karaca, öğrencilerin hayatlarında gördüğü ilk ve tek görme engelli öğretmen olduğunu söyledi. Çocukların engellilerle nasıl iletişim kurmaları gerektiğini öğretmeye çalıştığını söyleyen Dilek öğretmen, basketbol konusundaki yönlendirmenin de öğrenciler adına olumlu bir ilerleme olduğunu belirtti.

Derince ilçesinde bulunan Melikşah Anadolu Lisesi’nde edebiyat öğretmeni olarak görev yapan görme engelli Dilek Karaca, okul bahçesinde öğrenciler ile basketbol oynadı. Öğrenciler, görme engelli öğretmenlerine ne yapması gerektiğini tek tek anlattı. Öğrencilerinin söylediklerini yapan öğretmen Dilek Karaca, iki atışında da topu potadan geçirmeyi başardı. Öğrencileri ise öğretmenlerini alkışladı. Hem öğrencilerin hem de görme engelli öğretmenin mutluluğu çekilen videoya yansıdı.

Doğuştan görme engelli olan Karaca, öğrencilerin daha önce engelli öğretmenle karşılaşmadığı için nasıl davranacaklarını bilmediğini belirtti. Karaca, bu konuda öğrencilerine farkındalık oluşturmak istediğini ve nasıl iletişime geçmeleri gerektiğini öğretmek istediğini söyledi. Bahçede nöbetçi olduğu bir gün, öğrencilerin basketbol oynadığını gören Karaca, bunu bir fırsat olarak gördü. Çocuklardan kendisinin de basket atması için yardım istediğini söyleyen Dilek öğretmen, tamamıyla öğrencilerin yönlendirmesini dinledi. Bu noktada anlatımın ne kadar önemli ve etkili olduğunun altını çizen Karaca, o anları anlattı.

“Öğrencilerimin ilk ve tek görme engelli öğretmeniyim”

Öğrencilerinin karşılaştığı ilk görme engelli öğretmen olduğunu söyleyen Dilek Karaca, “Doğuştan görme engelliyim. Öğretmenlikte beşinci yılım ve okulumuzda ilk senem. Daha önce başka bir okulda görev yapıyordum. Öğrencilerimin ilk ve tek görme engelli öğretmeniyim. Çoğu öğrencim hayatlarında hiç engelli bireyle karşılaşmamışlar. Nerede nasıl davranmaları gerektiğini, engelli bireylerle nasıl iletişim kurmaları gerektiğini bilmiyorlar. Ben de burada hem derslerimi anlatıyorum hem de teneffüslerde öğrencilerim sürekli yanımda olurlar. Onlara bir engelliyle nasıl iletişim kurmaları gerektiğini ders şeklinde değil ama sırası geldikçe uygulamalı olarak anlatıyorum” dedi.

“Öğrencilerim o kadar güzel anlattılar ki iki top attım ikisi de basket oldu”

Basketbol oynadıkları günü anlatan Karaca, “Basketbol oynadığımız gün bahçede nöbetçiydim. Bu arada engellilerin bahçede nöbet tutması ya da okulda nöbet tutması çok değerli bir şeydir, öğrencilerle iletişim kurma fırsatı verir. Bahçede nöbetçi olduğum ve dolaştığım bir vakit öğrencilerimin burada top oynadıklarını fark ettim. Bu benim için farkındalık oluşturma amaçlı güzel bir fırsattı. Top oynadıklarını biliyordum ama yanlarına gelip niye oynadıklarını, nasıl oynadıklarını sordum ki konuya girebileyim. Sonra dedim ki, ‘Çocuklar bana basket atmayı öğretir misiniz?’. Tabii ki ilk defa basket atmıyordum ama birinin potanın yerini anlatması, daha doğrusu betimleme yapması, nasıl anlatacağımı göstermesi gerekiyor. Öğrencilerim sorum karşısında heyecanla koşup yanıma geldiler. Topu elime aldım ve öğrencim bana nasıl atmam gerektiğini anlattı. Engelli bireye yönlerin ismini söylemek gerekir; sağ, sol, yukarı, aşağı, ön, arka şeklinde öğrencilerim tam olarak bu şekilde anlatıyorlar. Benim de görmek istediğim şey tam olarak buydu. O gün basket attık ve öğrencilerim o kadar güzel anlattılar ki iki tane attım ikisi de basket oldu. Bu, anlatımın ne kadar güçlü ve etkili olduğunu da gösteriyor. Burada bizim amacımız engelli ve engelli olmayan bireylerin aynı hayatı paylaştığını, aynı hayatı birlikte yaşaması gerektiğini, bunu yaparken nasıl iletişim kurması gerektiğini, nasıl davranılması gerektiğini topluma aşılamak. Toplumda engelli ve engelli olmayan bireyler olarak her yerde, her şeyi birlikte yapmalı ve bunun için çaba göstermeliyiz. Eğer bunu başarabilirsek kimseye ekstra engellileri anlatmaya gerek kalmayacak” şeklinde konuştu.

“’Zoru başarırız, imkansız zaman alır’ lafının vücut bulmuş hali”

Dilek öğretmenin okulda bulunmasının gurur verici olduğunu söyleyen Melikşah Anadolu Lisesi Okul Müdürü Fatih Yazıbağlı ise, “Dilek hocamızın birçok şeyi başarabileceğine inanmıştık. Sınıfa girdiğinde, sınıf yönetimini takip etmiştik ve gayet güzeldi. Teneffüslerde ilk başta nöbet vermemiştik. Daha sonrasında ‘Ben yaparım bu işi’ dediğinde kendisine de nöbet verdik. Eline bir düdük aldı ve o düdükle bütün öğrencileri yönlendirdi. Çeşitli etkinliklerle okulumuzu dışarıya duyurdu. Asla ve asla insanların onda eksik gördüğü bu yönü, diğer becerileriyle kapatarak çok başarılı bir kişilik olduğunu gösterdi. ‘Zoru başarırız, imkansız zaman alır’ lafının tam vücut bulmuş hali. Öğrencilerimizle olan basketbol yardımlaşmasından çok gurur duyduk. Böyle bir kişiliğin okulumuzda olmasıyla da ayrı gurur duyduk. Dilek Hoca bizden biri, hem öğretmen arkadaşlarımız, hem de okulumuzdaki öğrenci grubu çok duyarlı. Okul müdürü olarak en son ben gördüm görüntüleri. Onun zaten böyle şeyler yapabileceğini de biliyoruz. Biri gelip bana, Dilek Hoca’nın basketbol sahasında basket attığını söylese, ‘Atmıştır’ derim” ifadelerini kullandı.

“Hocamız, görme engelli biriyle nasıl iletişim kurmamız gerektiğini bize öğretti”

Öğretmenine basket atması konusunda yardımcı olan 9. sınıf öğrencisi Eyüp Ensar Poyraloğlu ise “Basketbol oynadığımız esnada bizden kendisine basket attırmamızı talep etmişti. Biz de arkadaşlarımla beraber yardımcı olduk. ‘Sağ tarafa doğru atın’ gibi yönlendirmeler yaptık. Çok özel bir hoca. Kendisi hocamız olduğu için gurur duyuyorum, dersleri de çok güzel anlatıyor. Çok teşekkür ediyorum. Tabii ki de bunu sadece bizim değil herkesin yapması gerekiyor, herkesin de örnek alması gerekiyor. Hocamız da bize zaten görme engelli biriyle nasıl iletişim kurmamız gerektiğini öğretti. Kendisini basket konusunda yönlendirdikten sonra, kendimde de gelişme olduğunu gördüm. Görme engelli biriyle daha iyi bir konuşma yaptım, daha iyi bir iletişim sağladım. Daha önceden hiç engelli bir öğretmenim olmamıştı. Olsaydı belki daha önceden öğrenebilir ve daha bilinçli olabilirdim” diye konuştu.