Mustafa dede 56 yıldır günlük tutuyor
- Ordu'nun Korgan ilçesinde yaşayan 88 yaşındaki Mustafa Eteş, 1960'dan bu yana tuttuğu günlükleri ahşap sandıkta muhafaza ediyor - Eteş: 'Günlüklerim tarihe ışık tutuyor. 27 Mayıs darbesinin ardından 17 Eylül 1961'de idam edilen dönemin Başbakanı Adnan Menderes'in ölümü dahil, seçimler, darbeler ve tüm önemli konular günlüklerimde var'
ORDU (AA) - SEFA EYİ - Ordulu 88 yaşındaki Mustafa Eteş, 1960 yılından bu yana günlük tutuyor.
Korgan ilçesinin Tepealan Mahallesi'nde yaşayan Mustafa Eteş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, dönemin şartlarından dolayı okula gidemediğini ancak 'bir harf' öğrenebilmek için bahçelerde amelelik yaptığını söyledi.
1945 yılında okuma yazma bilen kişilerin yanında amelelik yaparak okuma yazma öğrendiğini, yazmaya ise 1960'da günlük tutarak başladığını anlatan Eteş, günlükte dönemin önemli konularına, bölgesindeki hava durumunun yanı sıra ölen kişilere yer verdiğini anlattı.
Günlüğü sayesinde hatıralarını taze tuttuğunu kaydeden Eteş, 'Doğduğum bölgede okul yoktu. Okuma yazmayı öğrenmekte kararlıydım. İlk olarak 29 harfi bir kağıda yazdırdım ve onları ezberledim. Bu harfleri öğrenebilmek için okuma yazma bilen kişilerin bahçelerinde günlerce amelelik yaptım. 1945 yılında okumayı öğrendim. 1960 yılına geldiğimizde ise günlük tutarak yazmaya başladım.' dedi.
Mustafa Eteş, bugüne kadar tuttuğu günlüklerin 20 bin 521 sayfadan oluştuğunu vurgulayarak, '27 Mayıs darbesinin ardından 17 Eylül 1961'de idam edilen dönemin Başbakanı Adnan Menderes'in ölümü dahil, seçimler, darbeler ve tüm önemli konular günlerimde var. Günlüklerimi kendi yaptığım ahşap sandığın içerisinde muhafaza ediyorum.' diye konuştu.
- Ölen çocuğunu günlük sayesinde nüfustan düşürdü
Eteş, 1976 yılında bir çocuğunun öldüğünü ve ölümünü nüfusa bildirmesine rağmen bu çocuğuna 35 sene sonra seçim kağıdının çıktığını ifade ederek, şunları kaydetti:
'Korgan nüfus müdürlüğüne giderek oğlumun öldüğünü, ancak seçim kağıdı çıktığını bildirdim. Bana çocuğun nüfustan düşürülmediğini söylediler. Nüfus müdürü bana 'çocuğunun öldüğünü ispatla, nüfustan düşürelim' dedi. Ben de günlüğümü karıştırarak çocuğumun öldüğü 27.07.1976 tarihli sayfayı buldum. 03.08.1976 tarihinde ise ölümünü bildirmişim. Ben bu günlüğü nüfus müdürüne gösterdim ve iki şahitle birlikte ölen çocuğumu nüfustan düşürdük.' şeklinde konuştu.
- Günlüğünün müzede sergilenmesini istiyor
Ölümünden sonra günlüklerinin yok olmasını istemediğini dile getiren Eteş, şöyle devam etti:
'Ben bu zamana kadar tutmuş olduğum günlüklerimin öldükten sonra yok olmasını istemiyorum. Bu günlüklerin bir müzede ya da kütüphanede sergilenmesini istiyorum. Büyüklerimden tek isteğim budur. Gençlere tavsiyem günlük tutsunlar. Günlük hafızaları taze tutuyor. Anılarınızı yıllar sonra günlükleri okuyarak tazeleyebilirsiniz. Günlükler tarihin yazılı argümanıdır.'